gov-civil-vilareal.ptWat is er geknipt, wat blijft, wat is er nieuw in Half-Blood Prince
>Voor fans van J.K. Rowling's Harry Potter boeken, is een deel van het plezier (en, volgens sommigen, de teleurstelling) bij het zien van de verfilmingen het opmerken van de verschillende veranderingen en weglatingen die plaatsvinden in de vertaling van roman naar film. (De aanstaande zesde film, Harry Potter en de Halfbloed Prins , bevat zelfs twee nieuwe scènes die niet in het originele boek voorkomen; daarover later meer.)
Veel fans racen vervolgens naar de prikborden van Potter of gaan gewoon verhitte discussies aan met vrienden over wat schokkend onontgonnen of aangepast was aan de canon.
Ze zijn niet de enige: het blijkt dat het creatieve team achter de laatste drie verfilmingen, waaronder Half Bloed Prins regisseur David Yates, scenarioschrijver Steve Kloves en producer David Heyman - maken zich vrijwel schuldig aan hetzelfde doen. (De film opent woensdag.)
Tijdens een persconferentie vorige week in New York gaf het trio toe dat ook zij dezelfde intense - en soms hartverscheurende - gesprekken hebben over wat uiteindelijk de doorslag geeft en waarom. 'Daar hebben we de hele tijd gesprekken over', legde Yates uit aan verslaggevers. 'En het gaat er uiteindelijk om hoeveel expositie we hebben.'
Kloves, die bijna iedereen heeft aangepast Pottenbakker boek voor het scherm, legde uit dat het proces om materiaal uit elk boek te schrappen een marteling is geweest. 'Ik denk dat ik een eerste inschatting maak van hoeveel vracht de film kan dragen, en op dit moment is er maar zo veel in termen van karakterintroducties, enz.,' zei hij, eraan toevoegend: 'We hebben er soms lange discussies over. , en we moeten beslissingen nemen ... om ze te laten leunen waar we kunnen. Het is altijd moeilijk, want we zijn allemaal fans van de boeken. Dus ik probeer in eerste instantie het onmogelijke te doen en alles in het script te stoppen, tot grote ergernis van mijn medewerkers. Ik neem dan een aantal moeilijke beslissingen, en dan doen we allemaal wat zwaar werk.'
(Spoilers vooruit!)
'Natuurlijk, er zijn dingen die ik mis,' zei Heyman. 'Een van de dingen die ik zo leuk vind aan Jo's [Rowling's] boeken, is dat ze zo gedetailleerd en zo rijk zijn. Elke pagina heeft een juweel ... dat je vasthoudt. Een van de dingen waarvan ik denk dat Steve het zo briljant heeft gedaan, is dat hij er net zoveel in heeft gekregen als hij. Daar ben ik echt trots op. Ik had graag gezien dat er meer waren. Elke film is er iets dat we uitknippen waar je gaat, 'Oh, dat is jammer. Ik wou dat we dat binnen konden houden.''
waarom is de rand van 17 beoordeeld r
Op de vraag of er ooit iets was dat Rowling hen verbood te snijden, zei Heyman ja. 'Op een bepaald moment in de vijfde film wilden we Knijster [de huiself van de zwarte familie] eruit halen, maar toen we Jo het script lieten zien, zei ze: 'Nee, ik denk dat dat een heel slecht idee zou zijn'. Heyman herinnerde zich met een glimlach. 'Ze heeft ons niet verteld waarom.' Het blijkt dat Knijster een integrale rol speelt in de climaxoplossing voor de serie in Harry Potter en de relieken van de dood . 'Dus Knijster werd binnen gehouden en zal ook in de zevende film te zien zijn,' zei Heyman.
Wat betreft de komende Half Bloed Prins , draait een groot deel van het boek rond professor Perkamentus (Michael Gambon) en Harry Potter (Daniel Radcliffe) terwijl Potter de vastgelegde herinneringen van de jonge Tom Riddle in zijn pre-Voldemort-dagen bekijkt. Die structuur alleen al leverde Kloves een probleem op, want zoals elke goede schrijver weet, kun je een film niet bijna volledig rond of in iemands flashbacks plaatsen.
'Ik denk dat dit een uitdaging was omdat een groot deel van het boek in het verleden leefde,' zei Kloves. 'Maar David is erg bedreven in het plaatsen van je in het moment, en het is waar hij ons in deze film wilde plaatsen, dus veel beslissingen zijn van daaruit gegaan. Dus kozen we op welke herinneringen we ons moesten concentreren - de herinneringen die het meest emotioneel waren voor Harry, Perkamentus en die het publiek informeren over het verleden van Voldemort en het mysterie dat de kern vormt van deze film.'
In het moment zijn betekende ook dat regisseur Yates een bewuste beslissing nam om kostbare tijd op het scherm achter te laten met vreemde achtergrondverhalen of herinneringen aan eerdere films. 'Ik denk dat we het al heel vroeg hebben gehad over het idee om dit verhaal in het moment te plaatsen en het publiek toe te staan er gewoon in te springen en mee te doen', zei Yates. 'Het zijn echt lastige, lastige, lastige boeken om aan te passen, omdat er zoveel plot en zoveel details zijn die Jo in deze wereld weeft. Het is heel moeilijk om die beslissingen te nemen over wat er in of wat er niet in blijft. We zijn in de fase van deze films beland waarin we allemaal het gevoel hebben dat het een goede zaak is om het publiek gewoon mee te krijgen en te gaan en het publiek niet te belasten met te veel informatie over wat er eerder is gebeurd. Ze kunnen altijd nog terug naar de dvd's en de boeken.'
Zelfs met zo veel Pottenbakker films onder zijn riem, geeft Kloves toe dat wanneer hij opnieuw wordt geconfronteerd met de harde creatieve beslissingen, hij altijd teruggaat naar het enige verzoek dat Rowling hem deed toen ze elkaar 10 jaar geleden ontmoetten. 'De eerste dag dat ik Jo ontmoette, klikte het vrij gemakkelijk,' herinnerde Kloves zich. 'We gingen wandelen en ze zei tegen me: 'Kijk, ik weet dat de films niet de boeken kunnen zijn. Ik weet dat ze iets anders zullen zijn. Maar wat voor mij belangrijk is, zijn de personages. Blijf trouw aan de personages.' Dus in zekere zin zie ik mezelf als een bewaker van de personages. Ik wil ervoor zorgen dat hun motivaties en de essentie ervan altijd behouden blijven. Er zullen veranderingen plaatsvinden, en als je wijzigingen aanbrengt in de ene film, wordt dat nog erger als je wijzigingen aanbrengt in de volgende film. Maar ik probeer ook niet te slaafs verbonden te zijn met de boeken als ik denk dat het het drama van de cinema verslaat.'
In Half Bloed Prins , zei Yates dat Kloves de intentie en geest van Rowling direct uit de poort ving. 'Ik las Steve's eerste versie in het vliegtuig op weg naar Chicago toen we aan het testen waren voor... Orde van de Feniks ', herinnert de directeur zich. 'Het was een zeer stressvolle tijd, ... en ik haalde deze tocht uit de zak. ... Kijk, als je films ontwikkelt, is de eerste versie meestal niet de beste. Maar de hoeveelheid werk die Steve in een eerste versie steekt, maakte het zo spannend om het te lezen: de tonaliteit, de geest, de sfeer en de hartslag van de film was er absoluut.'
Heyman zegt dat Rowling de aanpassingen goedkeurt. 'Ik denk dat Jo echt het gevoel heeft dat [Steve] haar stem heeft,' zei hij. 'Hij begrijpt het, dus hij heeft het vertrouwen en de troost met het materiaal om zelfs dingen in [de films] te plaatsen die niet in de boeken staan, maar je bent je er niet van bewust dat het niet in het boek staat, zoals het voelt zo organisch.'
als een ex je sms't wat betekent dat?
Ter illustratie wees Yates op twee nieuw gescripte scènes, waaronder één bij de opening van Half Bloed Prins , waarin Harry de Ochtendprofeet leest in een Londense dinette terwijl hij onhandig probeert te flirten met een Dreuzel-serveerster. 'Dat is een scène die Steve heeft bedacht, en ik hou van die scène en vind het heel charmant', zei Yates.
De andere is een uitgebreide mid-film Death Eater-aanval op het huis van Wemel onder leiding van Bellatrix Lestrange (Helena Bonham Carter). Op de vraag waarom het was toegevoegd, zei Yates: 'Het voelde alsof het midden van het verhaal een injectie van gevaar en gevaar nodig had dat niet in het boek voorkomt. Toen we het script aan het ontwikkelen waren, hadden we het gevoel dat er veel komedie en lichtheid was die te lang duurde. Dus wat gevaar in het midden plaatsen voelde gewoon alsof het het publiek eraan zou herinneren dat de wereld buiten Hogwarts nog steeds een zeer gevaarlijke plek is, en het zou ons terugbrengen in termen van het externe verhaal dat vers in de geest van het publiek blijft.'
'De andere reden voor de aanval in het midden is dat er in het boek veel wordt beschreven wat de Dooddoeners van plan zijn, meestal verteld via kranten en rapporten,' voegde Heyman eraan toe. 'We vonden het belangrijk dat daar een tastbare uitdrukking voor is, zodat onze kinderen er niet zomaar uit de tweede hand over lezen of horen. Het ging over het ervaren van een Dooddoener-aanval op iets dat zo kostbaar is voor Harry en Ron - de Burrows - dat ze kwetsbaar worden gemaakt. Daardoor voelde het gevaar veel reëler en directer aan.'
