gov-civil-vilareal.ptRobert Eggers en Robert Pattinson leggen uit waarom The Lighthouse gevuld is met scheten en uitwerpselen
>De regisseur van een van de gekste films van dit jaar heeft vrij veel vertrouwen in één ding: 'Mensen lieten een scheet in de 19e eeuw', Robert Eggers, de regisseur achter De vuurtoren , vertelt SYFY WIRE . 'Ik ben er zeker van.'
Dat is een grote factor in waarom De vuurtoren , die het verhaal vertelt van wat er gebeurt als twee mannen, gespeeld door Robert Pattinson en Willem Dafoe, die steeds gek wordt terwijl hij voor een 19e-eeuwse vuurtoren zorgt, is vrolijk over de meer scatologische elementen van het leven.
'Ik wilde ellende onderzoeken - ik wilde kunnen lachen om ellende omdat het grappig is, eerlijk gezegd. En dus begonnen we al heel vroeg met de scheetgrappen', zegt Eggers.
Dit is niet om de diepte van de film te ondergraven, die rijk is aan symboliek en verwijzingen naar de klassieke mythologie - ook al is Eggers, om duidelijk te zijn, niet op het idee om uit te leggen waar zijn film over gaat. 'Ik hoop dat dat niet respectloos overkomt voor de journalist. Alleen daar ben ik niet in geïnteresseerd', zegt hij.
In plaats daarvan geniet hij ervan hoe critici en publiek de kans krijgen om hun eigen betekenis aan het verhaal te vinden. 'Mijn broer [Max Eggers, die de film heeft geschreven] en ik hebben heel hard gewerkt om antwoorden op al deze vragen te krijgen en vervolgens het verhaal te vertellen op een manier die, om het cliché van de filmmaker te gebruiken, meer vragen oplevert dan de antwoorden ,' hij legt uit.
ik weet nog steeds wat je deed afgelopen zomer
Zo roept de titulaire vuurtoren een heel duidelijk beeld op met veel verschillende betekenissen, zoals Eggers erkent: 'Ja, het is een fallus. Ja. Het is een baken van hoop. Ja, het is een fort, het is een kasteeltoren.'
Maar op het zelfde moment, De vuurtoren opzettelijk een veel minder volwassen film is dan de eerste speelfilm van Eggers, De heks - in zijn woorden, het is 'jeugdig en over-the-top en grotesk van opzet', terwijl zijn eerste film, over een 16e-eeuwse puriteinse familie die in aanraking komt met kwade krachten, 'zeer ingetogen en subtiel' moest zijn.
overlijdenskaart verliefd
Krediet: A24
'Er zijn zeker enkele schoonheidsfoto's,' voegt hij eraan toe, voordat hij uitlegt hoe, met De vuurtoren , was het eigenlijk de bedoeling om de afdaling van de personages tot waanzin te benadrukken. 'Als je waanzin hebt meegemaakt, weet je dat het veel groter is dan het leven, en om al dit soort wilde dingen die in de film zijn gebeurd te rechtvaardigen, willen we dus van dichtbij en persoonlijk zijn met de dingen die drijven , in het bijzonder, onze hoofdpersoon gek.'
Daarom was het belangrijk om de meer expliciete aspecten van de dagelijkse taken van Pattinson's personage te laten zien, inclusief het legen van kamerpotten gevuld met uitwerpselen, en ook om de meer brutale aspecten van het leven van het personage te tonen. 'Ik bedoel, jij gaat op reis, hij heeft een kater - we weten wat dat gevoel is, waar je geen water kunt vinden om te drinken', zegt Eggers. 'Dan moet hij zijn behoefte doen en dat kan hij niet eens. Dat is een slechte ochtend voor Robert Pattinson, nietwaar?'
Voor de goede orde, Eggers had genoeg voorbeelden van andere klassieke fictie die niet bang waren om grafisch te worden. 'Commedia dell'arte-toneelstukken hebben allerlei scènes met gigantische injectiespuiten die klysma's op personages uitvoeren', zegt hij. 'En er zit een hoofdstuk in' Don Quichot waar Sancho Panza en Don Quichot aan een klif hangen en Sancho zo nerveus is dat hij zal sterven dat hij diuretische ontlasting krijgt over Don Quichot die aan een tak onder hem hangt. Scatologische humor is zo oud als de tijd.'
waarom is oog in de lucht beoordeeld met r
Pattinson, voor de goede orde, vertelt SYFY WIRE dat hij blij was met het niveau van de komedie van de film, hoewel hij ook verbaasd was dat het publiek het grappig vond.
'Het script was echt grappig, maar ik ben altijd op die rare plek, waar je iets geks leest, en je denkt: 'Ik denk dat dit grappig is, maar ik weet het niet'', legt hij uit. 'Totdat ik de eerste vertoning zag en ik mensen binnen hoorde lachen, had ik eerlijk gezegd geen idee dat iemand het zou krijgen... Ik sta versteld dat mensen denken dat het net zo grappig en toegankelijk is als zij.'
Krediet: A24
'Ik heb de aantrekkingskracht op het publiek onderschat. Zoals kleine dingen, alsof ik me niet realiseerde hoeveel mensen van zeemansliedjes houden', vervolgt hij. 'Ik liep aan het eind het theater in en aan het eind klapte iedereen mee met het liedje. Het is helemaal te gek.'
Hoewel de film op bepaalde punten behoorlijk grafisch wordt - inclusief een uitgebreide fantasiereeks waarin het personage van Pattinson vrij expliciete seks met een zeemeermin — Eggers was duidelijk over hoe hij, als het ging om een belangrijk moment van geweld tegen het einde van de film, besloot het volledige moment niet te laten zien. 'Ik heb het gevoel dat dat zinloos zou zijn geweest', legt hij uit. 'Deze keuzes maak ik als auteur.'
Maar het tonen van de zeemeermin-seksscène, in al zijn explicietheid, was belangrijk omdat het een uitdaging vormde voor de Victoriaanse paradigma's die leidden tot eerdere voorstellingen van zeemeerminnen die van gespleten staarten naar een enkelvoudige staart gingen.
55 keer 5
'Ze geven geen toegang tot verloren zeelieden of zelfs aan mannelijke zeemeerminnen die op zoek zijn naar, je weet wel, hun soort te herbevolken', zegt Eggers. 'Maar ik wilde ook de archetypische Victoriaanse zeemeerminvorm hebben.'
Het is slechts een van de gecompliceerde elementen die de kijker aantrekt, voor een film die elke classificatie van genres echt lijkt te tarten. 'Ik denk dat het dichter bij een soort surrealistische soort Luis Buñuel komt, meer dan de horror', zegt Pattinson. 'Het is een beetje eng, maar ik vind het zo grappig dat ik denk dat ik het meer als een heel, heel, heel donkere komedie zou classificeren, meer dan wat dan ook. Een soort surrealistische donkere komedie.'
Krediet: A24
Ondertussen is Eggers van mening dat 'wanneer mensen op zoek zijn naar extatische waarheid of waarheid buiten de mensheid en dingen die goddelijk zijn en hedendaagse filosofieën uitdagen, zoals al dat soort verhalen vertellen, tegenwoordig alleen in sciencefiction wordt gedaan ... Maar ik ben geïnteresseerd bij het verkennen van die thema's door terug te gaan en te proberen te begrijpen wie we zijn, waar we naartoe gaan en waar we vandaan komen. Maar over het algemeen buig ik me elke dag voor het altaar van het genre, omdat ik daardoor twee films heb kunnen maken.'
Dat gezegd hebbende, weet Eggers nog steeds niet helemaal wat er gaande is in zijn eigen film, by design.
'Wat voor genre is' De vuurtoren ? Ik zou het je niet kunnen vertellen. Ik denk dat het vergelijkbaar is met het literaire genre van rare fictie. Lovecraft, Blackwood, ik zou Poe er af en toe in kunnen stoppen, maar sommige anderen misschien niet,' zegt hij. 'Maar... ik zie het niet echt als een horrorfilm. Ik vind het niet eng. Maar, weet je, ik heb veel mensen gehad die mijn bedoelingen begrijpen en van de film genieten en het trots een horrorfilm noemen. Dus noem het zoals je wilt.'
