gov-civil-vilareal.ptHoe The Umbrella Academy Pogo de apenbutler tot leven bracht
>Als raar je ding is, is er genoeg gekheid om in rond te gaan De Paraplu Academie , de nieuwe Netflix-show gebaseerd op voormalig My Chemical Romance-frontman Gerard Way en de gelijknamige graphic novel-serie van kunstenaar Gabriel Bá. We hebben het over wonderbaarlijke zwangerschappen, een familie van geadopteerde kinderen die superhelden zijn geworden, tijdreizende moordenaars met suikerspinkleurige cartoonmaskers, dansfeesten uit de jaren 80 en natuurlijk Pogo, ook bekend als de butler met een Brits accent van de familie.
Wat eigenlijk niet zo vreemd zou zijn, afgezien van het feit dat Pogo een superintelligente pratende chimpansee is, ingesproken door Adam Godley. (Hij komt ook het dichtst in de buurt bij een van de beschadigde Hargreeves-kinderen bij een liefhebbende vaderfiguur.)
Pogo, een sleutelfiguur in de strips van Way en Bá, was begrijpelijkerwijs een van de lastigste elementen om van de pagina naar het scherm te vertalen voor Umbrella Academy-showrunner Steve Blackman. Het is ook iets dat een paar jaar geleden bijna onmogelijk zou zijn geweest. 'Pogo zou 16 jaar geleden, acht jaar geleden, zelfs vijf jaar geleden een man in een pak zijn geweest', vertelde Blackman vorige week in Toronto aan SYFY WIRE. Zoals het nu is, was er al vroeg sprake van om van het personage een acteur te maken, aangevuld met CGI, een aanpak die hij al snel uitsloot.
Krediet: Netflix
In plaats daarvan wendde de showrunner zich tot het Oscar-winnende team van Weta Digital. 'Ik belde ze op en zei: 'Kom eens een geweldige chimpansee voor me doen. Waarom niet? Je doet het beste van de wereld'', herinnert hij zich. Het hielp dat Weta niet helemaal opnieuw zou beginnen, omdat hij al de nodige software had ontwikkeld voor de onlangs opnieuw opgestarte Planeet van de apen franchisenemer. Toch kost dat soort gecompliceerde CG-werk tijd.
Het maken van het eindproduct - een perfecte CG-weergave met het gezicht van Adam Godley veranderd in dat van een chimpansee - was op zijn zachtst gezegd vervelend. 'Dat alleen al kostte ons 12 weken een kans om dat te doen', aldus Blackman. Maar het was het wachten waard, zegt hij. 'Ik denk dat hij vrij foutloos is.
'Ze hebben echt prachtig werk kunnen leveren', zegt hij. 'Toch was het een uitdaging om het met ons budget te doen - en we hadden een goed budget, maar niet zoals een... Game of Thrones begroting.' (De magie van de visuele effecten van de show stopte ook niet bij Pogo. 'De laatste aflevering alleen al had 500 VFX-shots, wat een extreem aantal VFX-shots is', zegt Blackman lachend. 'Het is behoorlijk wild.')
Terwijl Godley de stem (en het gezicht) van Pogo verzorgde, was het personage op de set gerealiseerd door de Canadese acteur Ken Hall , een toevoeging die volgens de cast essentieel was om de ervaring zo normaal mogelijk te laten voelen. 'Tussen Ken en Adam Godley komt Pogo zo goed tot leven', belooft Tom Hopper, die Luther speelt in de show.
Van de hoofdcast heeft Hopper waarschijnlijk de meeste ervaring met het delen van scènes met CG-personages - inclusief Game of Thrones ' vuurspuwende draken (RIP Dickon Tarly, valar morghulis) - en hij zegt dat het een heel andere en meer lonende ervaring was om handelslijnen te ruilen met een CG-creatie, in plaats van slagen uit te wisselen. 'Meestal is het een draak of een kerel in een pak die een of ander mythisch wezen speelt waar je tegen vecht', zegt hij lachend. 'Het is niet echt hetzelfde.'
337 nummer
'Wat geweldig is, is dat we de geweldige Ken bij ons hadden. En hij is zo'n goede acteur op zich, dat Ken voor ons Pogo was', vervolgt hij. 'We hadden het geluk dat het niet echt voelde alsof we acteerden met een mo-cap-personage, met een CGI-personage. We speelden met Ken, die Pogo was.'
'Hij is onwerkelijk', beaamt Emmy Raver-Lampman, en zegt dat Hall hen 'alles' op de set heeft gegeven, inclusief de mogelijkheid om van het script af te gaan en te improviseren. 'Hij was heel erg bij ons in de scene.'
Dat was cruciaal, zegt Robert Sheehan, want hoewel het misschien ongemakkelijk voelt om scènes te delen met een tegenspeler die bedekt is met motion-capture stippen, moet je proberen het te benaderen zoals elke andere scène. 'Je kunt geen chimpansee met een vest spelen, weet je? Je moet gewoon de realiteit van de scène spelen', legt Sheehan uit. 'Het is hetzelfde alsof die dingen er niet waren.' Tegen het einde werd het een tweede natuur, zegt David Castañeda. 'Het publiek gaat Pogo zien, maar voor ons is het net alsof je met je praat.'
Toch zorgde dat voor een surrealistische ervaring toen de cast eindelijk de volledig gerealiseerde Pogo op het scherm zag. 'Het was een raar moment die vertoning waar we allemaal naar de piloot keken, en we zagen Pogo voor het eerst. Ik had zoiets van: 'O! Rechts!' Ik was het helemaal vergeten, en toen begon ik gewoon te huilen omdat ik dacht: 'Oh mijn god, dat ziet er zo goed uit!', zegt Raver-Lampman. 'Omdat we zeven maanden met Ken hadden geacteerd.'
'Toen ik de eerste aflevering vertoonde voor een paar goede vrienden in Londen, toen Pogo opkwam met Ellen [Page] in die scène, zei iedereen: 'Oh! Wat is hier in godsnaam aan de hand?'' Sheehan lacht. 'En ik zag het vreemde van Pogo niet eens, omdat ik er op dat moment zo aan gewend was.'
